Een beroep doen op genade
- Greet Mermans
- Nov 23, 2023
- 2 min read
Nieuwsbrief november 2023
Er zijn tijden dat ik alleen maar om genade kan vragen.
Toen onze jongste zoon 4 jaar was, maakte hij een schilderij voor onze bejaarde buurvrouw wiens zoon net was overleden. Hij schilderde eerst een soort indiaan, en overschilderde daarna alles met zwarte verf. Dan vroeg hij mij om er een woord bij te schrijven, want hij kon zelf nog niet schrijven: GENADE. Het verbaasde mij dat hij dat woord kende, en in deze context gebruikte.
Er zijn tijden dat ik alleen maar om genade kan vragen. Ik voel me machteloos, heb alles gedaan wat ik kan doen of kan veranderen, in mezelf en in de wereld, en kom op een punt dat ik niet anders kan dan accepteren wat ik niet kan veranderen. Op zo’n moment lijk ik alleen nog maar op de knieën te kunnen zakken en mezelf over te leveren aan genade, die van bovenuit komt.
Als hetzelfde patroon zich voldoende heeft herhaald, en al het werk is gedaan is, is de tijd rijp voor genade. Ze komt niet altijd meteen op het moment dat je er om vraagt, maar je dient haar wel halverwege tegemoet te treden. En dan nederig en geduldig te wachten. Nederigheid en geduld zijn twee woorden en twee waarden die een beetje verloren zijn gegaan in onze samenleving, en die ik mij voorneem om te oefenen.
Iedereen heeft wel eens een moment van genade meegemaakt. Het komt als een blikseminslag en het klaart- op een onverklaarbare manier- de ruimte op. Iedereen die er bij betrokken is, kan het voelen op één of andere manier en wordt er door geheeld. Af en toe gebeurt het in een workshop in Orval of in Peru: plots komt genade binnenvallen. En steeds als het gebeurt is dat een sacraal moment dat mij heel nederig maakt.
Nu is het een tijd voor genade. Zeker collectief, als je ziet wat er in de wereld gebeurt, en misschien ook in je persoonlijke leven. Ben je er klaar voor om ze te ontvangen?
Je kan alvast dankbaar zijn!
Comentarios